Het licht is zo mooi nu,

zonnig en zacht,

scherpe schaduwen,

struiken die gifgroen kleuren,

algen, nog geen lover.

Maar nog even en

dan zijn de bermen hoger

met witte kanten kragen.

En ineens ruikt het naar vlier.


(Dat zet ik dan op facebook)



Hoe ouder ik word

Hoe meer ik me verbaas

over de kracht van takken

en sporen en zaden en rulle grond en 

stilte voor de zachte storm die lente is. 

Hopla, kijk die knop eens glunderen.

Lange neus tegen dood en verderf.



Doen we iets samen in de lente?

Ja, op zondag gaan we prikken.

Nou, lekker hoor zo'n zonnetje.

Heerlijk dat windje.

De flessen en blikken glanzen

in de berm, helemaal voor ons. 

Joggers roepen, de buurvrouw lacht.

Koffie?                           


Jorine van Hooijdonk, 7-3-2021